محمدابراهیم رهی اصفهانیمحمّدابراهیم رهی اصفهانی، از شعرای قرن سیزده هجری در اصفهان بوده است. ۱ - معرفی اجمالیمحمّدابراهیم اصفهانی متخلّص به «رهی»، شاعر ادیب اصفهانی است. وی در عهد خود از شعرای معروف، و به شغل قصّابی مشغول بود. طبعش همگی به هجوگویی مایل بود، سرانجام در سال ۱۲۲۶ق وفات یافت. ابیات زیر از او است: "بهر سفر گذاشتم زین چو به پشت بادپا•••آمد و دامنم گرفت آن صنم از ره وفا" "مرغ دلش شکسته پر، برگ گلش ز گریه تر•••فندق آن به پسته در، عقیق سا نرگس دلنواز او". [۲]
هدایت، رضاقلی بن محمد، مجمع الفصحاء، ج۴، ص۳۲۲.
[۴]
معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم آلاثار، ج۳، ص۸۲۹.
[۵]
دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ذیل «رهی»، ص۲۴۰.
[۶]
تفضلی، آذر، فرهنگ بزرگان اسلام و ایران، ص۴۵۳.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۱۴۳. رده‌های این صفحه : شاعران اصفهان | شاعران اصفهان سده سیزدهم (قمری) | شاعران اهل ایران | شاعران سده سیزدهم (قمری)
|